Overnachting in hotel Igartza
Oriamendi Kalea, 41A
20200 Beasain
TEL.: +34.943.08.52.40
Website: www.igartzahotela.com20200 Beasain
TEL.: +34.943.08.52.40
weer in Beasain : http://www.weeronline.nl/Europa/Spanje/Beasain/4131842
Extra info Beasin : http://nl.wikipedia.org/wiki/Beasain
Na een helse tocht van 50 km in de gietende regen en met een wind van wel 80 km/uur pal op kop zagen René en Francis het niet meer zitten om nog kop te doen. Ik (Dirk) en Jos namen het over. Ondertussen blies de wind nog harder en zakte de temperatuur tot 5 graden. Om de kilometer wisselden we tot dat ook Jos het moest opgeven. Dan maar alleen kop doen met een nog steeds toenemende wind. Het begon ook nog te hagelen en met mijn borstkas ving ik al de hagelstenen zo groot als knikkers op en beschermde alzo mijn maten. Ik stak nog een tandje bij en reed nog wat harder. René zag roze olifanten, Francis begon te ijlen, Jos sprak over opgeven, maar ik ging gewoon verder. Door een hevige windstoot van wel 180 km/uur viel ik van mijn fiets ………………. Ik werd wakker en lag naast mijn bed op de grond J.
Om 8.15 uur vatten we de rit van 198 km aan. We weten niet
echt wat het gaat geven, plat, heuvelachtig of echte bergen. Eén ding staat
vast, deze avond zitten we in Spanje.
Onder een wolkendek, geen zon, begonnen we aan de eerste
kilometers over een licht golvend parcours.
Na km 50 zagen we de uitlopers van de Pyreneen die we zo wie zo
overmoeten. Redelijk indrukwekkend
uitzicht. 3 km voor de spaanse grens
aten we nog iets op een terras nadat we 30 minuten op Willy gewacht
hadden. Voormiddag René en Francis nog
lek gereden. Twee keer nieuwe band gestoken zonder assistentie van Willy die al
wat verderop zat. Vertrokken in korte
mouw en korte broek met 15 graden. Ondertussen was de temperatuur opgelopen tot
18 graden. Geen regen gezien maar wel door een strook gereden waar het geregend
had. Dus de fietsen weer heel vuil.
Aan de spaanse grens, km 95, mochten we van de douane onmiddellijk
doorrijden, Willy werd tegengehouden en moest zijn camionette opendoen. Toen we
duidelijk maakten dat dit onze assistentiewagen was op weg naar Compostella
mocht hij ook verder. De eerste helling kwam er aan en op vrij tempo fietste
iedereen afzonderlijk naar de top op 602 meter hoogte. Na de afdaling had René
problemen met zijn versnelling en moest hij zijn reservefiets nemen. Dus eerst
al de valiezen uit de camionette, fiets eruit, kapotte fiets erin, valiezen er
terug in en dan verder. Terug ongeveer 30 minuten oponthoud.
Vanaf hier was het constant op en af met hellingen en
afdalingen tot 8%. Zelfs een 8 km lange afdaling tussen de 5 en 7%. Prachtige natuur en vergezichten. Wel zeer koud onder
de bomen op de hellingen.
Bij km 190 bleek de weg verspert door rotsblokken en was
alles afgezet. Omdat niemand nog zin had om een andere weg te zoeken en
misschien een tiental km om te rijden
namen we onze fiets op onze schouders en baanden we ons een weg door de
struiken tot we terug op de juiste weg waren.
Na een tocht van 8.39 uur, totaal 198 km, kwamen we om 18.45
uur aan in ons hotel. Het duurde dan nog een 30 tal minuten eer de camionette
en de fietsen veilig in de garage van het hotel stonden.
Dan snel douchen en om 20.30 uur iets eten in een
restaurantje 500 meter verder. Om 22.15
uur op de kamer en dan snel onder de dekens .
Dit was, samen met gisteren, tot nu toe de zwaarste rit. Ook
het landschap was veruit het mooiste wat we al zagen.
Eten op terras donderdagavond met prachtig vergezicht.
Onbijt deze morgen langs het aquarium
picknick om 13 uur
typische baskische huisjes vanop picknick plaats getrokken
Eerste uitlopers van de Pyreneen komen in zicht
Omdat mijn lippen gisteren wat geschrenst (of hoe zeg je dat) waren door de harde wind, en ik geen beschermende stick bij had, vroeg ik Willy om er ééntje mee te brengen van de supermarkt. Na de picknick bracht ik deze naar passievrucht smakende lippenstift aan. Bij het wisselen van fiets van René kreeg Francis mij in het oog en begon te lachen. Bleek dat Willy gewone rode lippenstift gekocht had !!!!
Alle valiezen eruit om aan de reserve fiets van René te geraken.
Snelstromende beekjes kwamen we op verschillende plaatsen tegen
Willy staat steeds op ons te wachten op plaatsen waar er iets te zien is
Deze avond gemengd salaatje met ei als voorgerecht
René kreeg vandaag een plaatselijke schone achter zich
Digestief aangeboden door de zaak

Het parcour word alsmaar mooier,wel oppassen voor loslopende stieren precies.
BeantwoordenVerwijderenGert