maandag 11 juni 2012

Rit 10 - 11 juni Guardo – Robles de Laciana: 160 km


Overnachting in hotel La Bolera
Plaza de la Iglesia 4
24139 Léon
Tel: +34 (0) 987.483.060
Website: www.ctrlabolera.es


Weer in Leon : http://www.weeronline.nl/Europa/Spanje/Leon/4134533

Extra info Robles de laciana Leon : http://es.wikipedia.org/wiki/Laciana



Vandaag om 7 uur reeds ontbeten en dan om 8.15 uur vertrokken. Licht bewolkte hemel maar ijzig koud.  Direct 600 meter na ons hotel de eerste beklimming van 1.5 km gevold door een lange afdaling van enkele kilometers. Vele zouden nog volgen vandaag, eigenlijk was het terug de ganse dag op en af, met enkele stevige kuitenbijters van 6 tot 7% en dit enkele kilometers lang.  Tot een uur of 9.30 uur bleef het koud. Ik had zelfs mijn lange handschoenen aan. Als de zon er af en toe door kwam was het zalig fietsweer. De natuur was adembenemend mooi.  Niets dan onherbergzame bergen en grote rotspartijen en regelmatig een snelstromend bergriviertje. Dit is ook de streek waar er op verschillende plaatsen aan alpine ski gedaan wordt.

Er stond terug een heel stevige tegenwind, maar in de voormiddag tussen de bergen hadden we er niet zoveel last van. Rond 12 uur zijn we gaan eten in een cafeetje in een piepklein dorpje waar we heel goed ontvangen werden. Bij onze consumpties kregen we telkens een bord met hapjes.

Bij km 110 kwamen we aan een grote stuwdam waar we even halt hielden (de eerste keer sinds 2 juni) voor enkele foto’s te nemen. Helderblauw water en een prachtig uitzicht. Nog altijd was de zon van de partij. We volgden het stuwmeer een 20 tal km. Steeds maar op en af met prachtige vergezichten. Na 20 km langs het water gereden te hebben stak de wind plots onverbiddelijk hard op en de druppels die vielen ervaarden we als naaldeprikken in ons gezicht. Constant recht op de trappers staan om vooruit te geraken. Dit was serieus afzien. Plotseling, bij km 132,  stond er een tankwagen dwars over de weg. De voorruit was gebroken door, naar we denken, een steen die naar beneden viel dwars door de voorruit. Met onze fietsen konden we nog net passeren maar voor Willy met de volgwagen was er geen doorkomen aan. In totaal stond Willy meer als twee uur stil eer hij verder kon. Wij reden verder terwijl het steeds harder begon te regenen en de wind harder begon te waaien. De laatste 15 km waren een verschrikking mede ook door de lage temperatuur. Bij km  155 begonnen we in de gietende regen en met keiharde tegenwind aan een lange afdaling.  We waren allemaal door en door nat en bibberden van de kou. Dan nog 1 km steil naar boven om aan ons hotel toe te komen zonder onze volgwagen. We  waren volledig verkleumd van de kou en doornat maar werden zeer goed opgevangen door de hotelbaas. We kregen pantoffels van de zaak en in onze kletsnatte kleren genoten we van een warme chocomelk of koffie. Nadien direct op de kamers en een warme douche en dan in bed onder de dekens om op te warmen. Daar hebben we zowat een uur gelegen eer dat Willy bij ons was met onze valiezen.

 Om 20 uur aan tafel en weer werden we verrast door de kwaliteit van het eten en vooral door  de gastvrijheid van de hoteluitbaters. Als voorgerecht pasta met vis en een lekkere dikke erwtensoep. Als hoofdgerecht forel en vleesribbetjes met frietjes en nadien nog een dessert naar keuze.

Om 22.00 uur op de kamer want morgen wacht ons nog een zeer zware rit van 178 km met een serieuze beklimming en de weersvoorspelling ziet er niet al te best uit.



Diner gisteren avond. 

luchtfoto van de streek (schilderij)

ontbijt deze morgen

rond 8.15 vertrokken we 

getrokken vanaf ons hotel


Deze bordjes  "camino De Santiago de Compostella" komen we regelmatig tegenn.



hier hielden we onze middagpauze


gratis hapjes bij onze consumpties. Kippenvleugels, schijfjes patat, stukjes worst, visballetjes, kleine chipolata's




stuwdam waar we even halt hielden voor enkele foto's





Jos en Ivette

René

Francis en René


Francis en Dirk







meer dan 25 km reden we langs dit stuwmeer

oude (niet meer gebruikte) brug

Francis, de juiste persoon op de juiste plaats op het juiste moment.

Ons aperitiefke om 19.44 uur



vleesribben met frietjes en paprika

ons hotel


2 opmerkingen:

  1. Op de foto’s ziet het er een zonnige dag uit. Gelukkig zorgde de plaatselijke bevolking voor wat verfrissing. Of toch niet? Plezant, die “valse” foto’s.
    Allez, nog twee dagen duwen en Santiago de Compostella is in zicht!

    Groetjes,
    Kobe, Gerrit & Helga

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De laatste loodjes, komaan mannen (en natuurlijk de mama niet vergeten die tussen al die mannen moet zitten)!

    Groetjes,

    Lisy

    BeantwoordenVerwijderen